Joana is a person of multitudes, she lived in many cities, worked in many areas. Her art ranges from contemporary art to the costume design for films from textile to creative direction. She inhabited and took inspiration from Milan, Antwerp and Istanbul. Nowadays she is living, creating, and wondering in London.<h1 fr-original-style="" style="font-size: 2em; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">ID&nbsp;</h1>My nickname: JoiI have recently found inspiration at: Moses Boyd's live performance at Black Chapel of Theater Gates in Serpentine Gallery.After living <s fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">decades</s> (it's only been a few years) in London, I have just discovered: Mole Man of Hackney, God I want to live there. Previously it was owned by William Lyttle. He was a civil engineer who dug a maze of 20-meter tunnels under his house for 40 years. After his death, it got auctioned and in a short period of time owned by Tim Noble &amp; Sue Webster and remastered by Architect David Adjaye. I must say it's a mouthwatering property.I live in: Hackney(In my heart,) I am from: I believe in galactic civilizations, so I must belong to Sirius Star System. Yeah! It's the brightest star in the night sky, I mean where else? LOL!My favorite hangout: I love parks, especially the ones with loads of squirrels, once a week I'm in Haggerston feeding squirrels, yep I am a crazy squirrel lady! I go to Abney Park Cemetery trust a lot, especially in the late afternoon, I love getting lost there, it’s an experience. I love Hollow Pond in Leyton, there is a boat hire, not that I am a massive rower but I always find someone to row with me!You can find me at: Sunbury antiques market in Kempton Park and Curzon Cinema nights with my friends.Only a true Londoner would know: How to drive without navigation.<img src="https://images.aposto.com/2022/8/5/1662132767038.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="0.80" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Joana KohenPhoto: Can Köroğlu<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;"><h1 fr-original-style="" style="font-size: 2em; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">SHOOT THE BREEZE</h1>What attracted you to London in the first place? How did your story begin here?I came here for the first time in 2006. The truth is I didn't like it right away, it had to grow on me for at least a decade. The city and friends living here tricked me in after a while, eventually I made my way to London in 2017 and since then it's been a sweet roller coaster. I feel so alive and my life is never a groundhog day here.Compared to many other cities in which you lived and created, how is London 'sui generis' (unique in its own ways)?I lived in Milan, Antwerp and Istanbul before. Completely different cultures. None of them are quite as diverse as London in my opinion. I am always living in cold cities in winter time, dunno what's wrong with me :). I am such a thermophile. I like small and compact places, I need my bubble and easy commute. London gives me that. And the green here, I mean I love the countryside. That is so unique. I don't think I was a nature person before I moved in here, now all I can think of is buying a Inigo house somewhere close to London, get 10 dogs, work on my garden like Derek Jarman and live happily ever after. I might never do that, but a dream is a dream.This city is known for its brimming cultural heritage in art, do you believe it’s still relevant in today’s London? In which way does it catch your eye?Yes, I guess so, city and cultural heritage keep their shape no matter what. I am so inspired by this city. It's not only how the city is built but how the city appreciates and contains innovation, creativity and freedom. No wonder so many creatives and artists want to live here.Can you custom design an inspiring route for us?Ok, I suck at maps so I won't be drawing one! You gotta start at Primrose Hill. If you are a Sylvia Plath fan, her apartment where she died by suicide is at 3 Chalcot Square. There is a blue English Heritage plaque that marks the residence. From there, take a walk from Primrose Hill Park to St Johns Wood, where you see these amazing brutalist estates and modernist buildings, the ones that have immense gardens and elegant waiting rooms in their entrance. End of the route, Panzer's Deli for a good salt beef sandwich!What do you complain about the most?I am sure everyone is complaining about housing prices in this city, we unite in this matter.

Aposto London

Meet Joana. Multidisciplinary artist and creative director of No Alteration. 

Joana Kohen

• Joe Armon-Jones, Londra modern caz sahnesinin yetenekli piyanistlerinden biri. Başta Ezra Collective olmak üzere Nubya Garcia, Moses Boyd, Makaya McGraven gibi pek çok grupla ve sanatçıyla sahne alan Joe Armon-Jones, Aquarii Records adını verdiği bir plak şirketi kurduğunun haberini yeni şarkısı Pray eşliğinde <a fr-original-style="" href="https://youtu.be/oD7J3EZpK7A" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">paylaştı</a>.&nbsp;

Aposto Gündem

<h2>Kararlı, Cesur ve Yoğun: Nubya Garcia</h2><figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2020-06-04T13:12:59.702Z.jpeg" alt="Nubya’s 5ive"><figcaption>Nubya Garcia - <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://open.spotify.com/album/42X2Gyov8AhwjiHfGCfOC4?si=9YAc0K4tRCatlW2npdo3Wg">Nubya’s 5ive</a></figcaption></figure>Dünya, 2015 yılında Kendrick Lamar’ın To Pimp A Butterfly'ı ve Kamasi Washington’ın The Epic albümüyle cazın modern yüzü konusunda şaşkınlık yaşarken Nubya Garcia, Trinity Laban Müzik ve Dans Konservatuvarı’nın mezunlar listesine girip tenor saksafonuyla Londra’daki özgür ruhlu caz müziğin tam ortasında yerini almıştı. Evet, dersimiz; Birleşik Krallık merkezli modern caz müziği, konumuz ise sahnenin parlayan yıldızı Nubya Garcia.Hikâyeyi çok başa almaya gerek yok fakat Nubya’nın henüz beş yaşında nota okumaya başladığı, şu anda&nbsp;harikalar yarattığı tenor saksafonunu on yaşında eline almadan önce piyano, keman ve viyola çalabildiği bilgisini vermem gerek. Londra'nın kuzeybatısında, Karayipler'de doğup buraya yerleşmiş ebeveynleri tarafından yaratıcılığın desteklendiği bir evde büyüyen Garcia’nın yolu 1991 yılında Jazz Warriors efsanesi Gary Crosby tarafından kurulan ve mezunları arasında Moses Boyd, Theon Cross, Shabaka Hutchings gibi yetenekli müzisyenleri barındıran Tomorrow’s Warriors’a düştüğünde enstrümanla olan ilişkisi tamamen&nbsp;değişti. Yıllar içinde Roundhouse, Steez gibi mekânlarda pek çok farklı grupla performans sergileyen Nubya Garcia, bu sayede özgüvenini hep taze tuttu. 2015 yılında üyesi olduğu Nérija ile Latitude Festivali’nde 2.000 kişinin önünde çaldıktan sonra ise güneşin artık kendisinin ve arkadaşlarının üzerine doğmakta olduğunu fark etti.Sonra ne mi oldu? 2016 yılında Nérija’ın kendi adını taşıyan kısaçalarında yer alarak ilk plağını arşivine ekledi. Ardından peşi sıra birçok albümde çaldı. 2018 yılına geldiğimizde ise Garcia, önce <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://open.spotify.com/album/1gDxXp9cwL6JVs97ADusiV?si=L1ydhMuETnu4TZGntpHoOw">When We Are</a>, sonra <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://open.spotify.com/album/42X2Gyov8AhwjiHfGCfOC4?si=9YAc0K4tRCatlW2npdo3Wg">Nubya’s 5ive</a> isimli albümleri ile eteğindeki taşları dökmeye başladı. Yürüdüğü sokakların duvarlarına işleyen bas kültürünü sonuna kadar benimseyen Nubya Garcia, kökleriyle birlikte kararlı, cesur ve yoğun bir müzik yaratmaya devam ediyor. Bizi de kendi caz yörüngesinde yeni yolculuklara sürüklüyor.&nbsp;

Duende

<h1>Janr Bükücü: Moses Boyd</h1><figure class="image"><img src="https://images.aposto.com/images-2020-06-11T20:27:11.395Z.png" alt="moses"><figcaption>Dan Medhurst</figcaption></figure>Keşif sahnesinin konuğu değişse de ruhu caz sahnesinde kalmaya devam ediyor. Son janr bükücüler olarak adlandırdığım Londra merkezli yeni jenerasyon caz topluluğunun bir üyesi de Moses Boyd. Kendisi prodüktör, besteci, radyo programcısı ve burnunun dikine giden bir davulcu. Aynı zamanda geçtiğimiz şubat ayında yayımlanan ilk albümü <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://open.spotify.com/album/4XRA7yDYWSkO5BMvZinESW?si=vnwW0tUoTgyHBgfI69GW2w">Dark Matter</a>’a gururla etiketini bastığı Exodus adlı plak şirketinin de kurucusu.Telefonu eline aldığında düşünmeden aradığı arkadaşları kim bilmiyorum ama Little Simz, Sampha, Nubya Garcia, Joe Armon-Jone ve Shabaka Hutchings, aynı sahnede harikalar yarattığı dostlar listesinde yer alıyor. Geçtiğimiz hafta konuk ettiğim Nubya Garcia gibi o da Jazz Warriors efsanesi&nbsp;Gary Crosby&nbsp;tarafından kurulan ve&nbsp;Tomorrow’s Warriors okulunun mezunlar listesinde. Zaten dostluklarının çoğu da orada kurulmuş. Bir yandan Binker &amp; Moses projesi ile MOBO tarafından yılın en iyi caz grubu ödülünü alırken, diğer yandan Sons of Kemet’in <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://open.spotify.com/album/4pxnDGBdoGu88h8ZInX5f5?si=fIJvV6ZBRuWvZzroj1C18w">Your Queen Is a Reptile</a> albümü ile Mercury’e aday gösteriliyor. Aynı zamanda da BBC Radio 1Xtra’da da radyo programı düzenliyor. Sakın şaşırmayın bu janr bükücüler hep böyle. Parmakları saymakla bitse de, marifetlerinin sonu gelmiyor.13 yaşında Miles Davis ve Wiley dinlediğini garipsemeden dile getiren Moses Boyd, büyüdükçe gerçekçi olmayı görev bilen yetişkenlik dürüstlüğünde üretmeye devam ediyor. Caza olan düşkünlüğü kadar, elektronik müzik ve modüler synthesizer'lara karşı da ilgisi olduğunu gizlemiyor. Ay ışığında, dans sahnesinin ortasına diktiği Dark Matter da tam olarak böyle bir albüm. Henüz tanışmamış olanlar bir adım öne çıksın.Eğer son janra bükücüleri daha yakından tanımak istiyorsanız Beni Bana Anlat podcast'inin <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://open.spotify.com/episode/1OxRAluCPYpSQaqg69s3XK?si=gWR-FXttSUKoS_LZXURzzw">bu bölümüne</a> kulak verebilirsiniz.

• 1992 yılından bu yana Birleşik Krallık ve İrlanda'daki en iyi müzik albümünü ödüllendiren Mercury Prize’ın 2020 adayları <a target="_blank" rel="noopener noreferrer" href="https://link.apostonews.com/click?uri=aHR0cHM6Ly9saW5rLmFwb3N0b25ld3MuY29tL2NsaWNrP3N0b3J5PTVmMWFjZmI2MzJiZGI5MDAwN2UyZWFlMSZ1cmw9aHR0cHMlMjUzQSUyNTJGJTI1MkZ3d3cubWVyY3VyeXByaXplLmNvbSUyNTJGbmV3cyUyNTJGdGhlLTIwMjAtaHl1bmRhaS1tZXJjdXJ5LXByaXplLWFsYnVtcy1vZi10aGUteWVhcg=="">açıklandı</a>. Listede Michael Kiwanuka, Stormzy, Charli XCX, Dua Lipa, Moses Boyd gibi farklı janrlardaki sanatçıların albümleri yer alıyor. Mercury Prize’ın ödül töreni, 10 Eylül’de Londra’daki Hammersmith Apollo’da gerçekleşecek.

Moses Boyd ile ilgili hikayeler